Bugünden bakınca komik geliyor tabi ama o zamanlar bu iş ciddi bir sanat dalıydı. Çeşit çeşit, boy boy 'demir' paralar (niye demir diyorduysak artık) ince dosya kağıdı altına konur ve tercihen kurşun kalem veya mavi kopya kalemi kağıda paralel (o paralelle bu aynı değil şüphesiz) olarak sürtülerek para üzerindeki kabartmalar kağıda aktarılırdı.
Herşeyi saklamaya pek meyilli olduğumuz için 70'lerden beri saklanan bozukluklar ile birlikte bu sanatı icra etmek çok çok fazla materyalimiz mevcuttu. Ben en çok (sanırım 1979 tarihliydi) 2½ Lirayı severdim. Üzerinde folklorik giyisiler içinde bir hatun'un büstü vardı profilden. Yan yana 4, alt alta 6 sıra yapınca çok estetik dururdu. Birde her yeni karalamada paranın bir önceki duruş açısını değiştirince bozuk para sanki dönerek hareket ediyormuş algısı yaratırdı.
Bir de kalemleri kurşun, kırmızı ve mavi kopya sırasıyla kullanınca renkli ve daha bi estetik görünümler de ortaya çıkmıştır. Lakin sanılanın aksine kuru boya kalemlerle rengarenk yapılan çalışmalar hiçbir zaman istenen etkiyi yaratamamış, hissiyat ve estetikten uzak kalmıştır.
Ara ara bazı abilerimizin kağıt paranın da kabartma resmini yaptığı hikayelerini dinlemiş olsak da hiç ihtimal vermemişizdir.
Hey gidi günler, hey!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder