14 Ekim 2008 Salı

Melvins - Bullhead (1991)

Ulan niye şu hayatta bir konuşmada ben son cümleyi söyleyince konu kapanır anlamıyorum. Karizmatik birşeyler söylesemde bari bir anlamı olsa diyorum ama o da olmuyor. Hem babam bana onlar sadece amerikan dizilerinde olur derdi. Ama insan ister bari son söz söylemişken karizmatik bişeyler söylemek. Örnek verecem o da gelmiyor aklıma. Aslında bırak son cümle olarak, normal olarak bile karizmatik bir söz söylememişim. Peki önemli mi karizmatik laflar? Önemli ki bu kadar dert etmişim derim (ikinci bir emre kadar karizmatik kelimesini kullanmak yasaktır). Halbuki küçükkene gerek var mıydı böyle şeylere dostlar? Peki hala var mı? İnsanın kendisi olması yetiyor mu? Ahahahaha bunu diyen saflara albüm kapağında ki gibi bir meyve sepeti yolluyorum. Var kardeşim ihtiyaç var ki millet takıyor maskeler falan. Arz talep eğrisi var ortamda (oh be şu kelimeyi kullandım hayatımda aslında kullanmak içn kastım ama neyse). Yine konuyu buradan hatun milletine bağlayabiliriz. Bize maskeleri bunlar taktırıyor. Onlar olmasaydı şöyle olurdu böyle olurdu deyip gay gay konuşmayacam. Ama biraz insaf gelmeyin üstümüze. Tabii genelede bağlamamak lazım. Bu kadar dönek olmamakta lazım (fikren yaneee). Konudan konuya atlayıp maymun olmamakta lazım. Aslında en güzeli yüzeysel olmak lazım;

-Hatun milleti yapar abi.
-Eyvallah.

-Tepedeki ağaç mı? Allah yarattı.
-Eyvallah.

-Suç ve ceza okudun mu?
-Evet.
-Nasıldı?
-Güzeeel.
-Hmmph. Eyvallah...

1 yorum:

Adsız dedi ki...

https://yadi.sk/d/O7_DVp97uKuES