Polaris - Music From the Adventures of Pete & Pete (1999)

Sanırsam pc ekranına boş boş bakma rekoru kırdım. Ne yazacam diye düşündüm bir iki şey karaladım beğenmedim. Boş bakıp düşünüyorum. Arkada bir müzik dönüyor ama ne olduğunun farkında değilim ve saate bakmakta sahur programlarını görünce aklıma geldi. 4 saat team fortress 2 oynayınca böyle oluyor sanırsam. Çok pis yendim gavurları gerçi. Hatta biri bana almanca bayaa sövmüş olabilir bilemiyorum. Yendim de ne oldu onu da bilmiyorum. Peki oyun oynamak yerine ne yapabilirdim. Onu da bilmiyorum. Peki her seferinde bu duygular içerisine girecek miyim? Büyük ihtimalle. Masturbasyon sonrası pişmanlık gibi (Gerçi bende yok öyle bir his. Yoksa var mı? Anaam). Her geçen boş vaktin ardından ağır bir ağıt ve pişmanlık. Daha iyisiyle doldurma çabası? Hmms belki. Ama fazla yoğun değil. Suyu fazla kaçmış ayran gibi. Daha çok pişmanlık ve ardından "amaan yaşa işte" deyip keyfine bakmak. Ama her seferinde olmak zorunda mı bu? Her seferinde kendini kandırıp yaşamaya devam etmek mi gerekiyor? Yoksa buna bir çare bulmak için savaşmak mı? Ya da en kolayı savaşmaya karar ver kıçını dön yat sonra kendini kandır. Herkes mutlu mu? Hmms evet. Arada böyle bir iki deli saçması gibi şikayette bulunup sonra yaşamaya devam etmek. Bünye artık kendi isyan edene kadar. O gün gelinceye kadarda bu albümü dinleyin. Kendisi hayatımda izlediğim en iyi dizinin (çocuk dizi diyenlerin dilleri düğümlensin) soundtrack'i. Hatta bu dizi benim şu anda sahip olduğum espri anlayışı, çevreye olan algım, düşünce yapım vesairenin temeli oluşturmuştur. Pete adlı iki kardeş ile alakalıydı (ikisinin de adı Pete). Dizi de Iggy Pop ve Steve Buscemi bilem vardı. Giriş müziğide efsanedir ne zaman dinlesem içim titrer o günlere dönerim. Ah ulan ah. Eski dvdlerimde olması lazımdı dizi tekrar izleyeyim. O pişmanlık duygularında taa... Küçük Pete gibi olamadım bir türlü. Şaka maka hayat bitiyor lan? Yine geçti birgün oyy.. Fatal error.