Pink Martini - Sympathique (1997)

Teheeyyy, bu blogun güzel tarafı (http://gentleoctopus.blogspot.com/ 'dan farklı olarak) grup hakkında, yaptıkları müzik hakkında bilgi verme gibi bi derdimizin olmaması. Gene de dayanamıyor tabi insan. 1997 çıkışlı bi grup ve albümdür bu. Müziğin 1930'lı yıllara ait Küba Jazz'ı içinden geçiyor olması bi yana vokalist China Forbes'un sesi insanı büyülüyor. Hatırlıyorum da memlekete de gelmişlerdi. E biz de hoşgeldin'e gitmiştik tabi. Acayip eğlendiler sahnede, biz de olduğumuz yerde tabi. Müziği dinlerken insanın hayal kurma isteği had safhaya çıkıyor. Dalıp gidiyorsun uzaklara. Giriş parçası Amado Mio ile muhteşem başlangıç yapıp hız kesmiyorlar hiç. 4.Parça Que Sera Sera'ya geldiğinde öyle içi bi aşkla, huzurla filan doluyor insanın. Hatırlarım da öyle kendi kendineliğe tutulduğumuz zamanlarda 3-5 kişinin bi arada bu albümü dinlediği dönemler vardı. Herkes birbirinden bağımsız halde aynı ortamda bambaşka hayallere dalardı. (o zamanlar hayal diye bişey vardı, şimdi TV ve B.sayar var.) Mutluyduk be eskiden.. ütopyalara inanırdık, kimse kimseyi sorgulamazdı, herkesin en boktan anlarda bile yüzünde bi gülümseme olurdu, en tehlikeli silahımız da inanç'tı. Şimdi bakıyorum da bi bok kalmamış elimizde. Ne mutlu olabiliyor insan ne da anlamlı. Geri dönülmez bi yol değil şüphesiz. Ama tek başına da yapamıyorsun işte. Birilerine "iyi ki varsın" demeyeli uzun zaman olmuş, birileri de sana dememiş uzun zamandır. Ahan da bunları çağrıştırdı işte sabah sabah Pink Martini.